توقف مذاکرات به خاطر اختلافات با غرب است نه نقش روسیه

گروه سیاست سایت فردا - مذاکرات هسته‌ای در وین عصر دیروز متوقف شده و علی باقری مذاکره کننده کشورمان به تهران برگشت. گویا رابرت مالی هم به واشنگتن رفته است. جوزپ بورل البته ضمن اعلام ایجاد وقفه در این مذاکرات گفته بود که با همکاری کشورهای اروپایی به تلاش برای احیای برجام ادامه خواهد داد. درباره چگونگی ادامه رایزنی‌ها هنوز و پیش از آنکه مقامات مسئول در کشورمان حرفی بزنند، نمی‌توان قضاوت کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مرحله اما چرایی ایجاد وقفه در مذاکرات محل بحث بوده و مورد توجه رسانه‌ها است. 

با تواجه به اشاره به بورل به نقش «عوامل خارجی» در مکث این مذاکرات برخی از تاثیر سیاست و مواضع اخیر روسیه نوشته‌اند. بیشتر تحلیلگران اما معتقدند که در نتیجه اختلافات باقی مانده با طرف آمریکایی و رضایت ندادن آنها به خواسته‌های ایران که از ابتدا هم مطرح و مورد تاکید بود؛ کار به اینجا رسیده است. 

علی بیگدلی، تحلیلگر مسائل بین‌الملل را باید در این گروه قرار داد. او در گفت‌وگو با «فردا» می‌گوید: «با توجه به اینکه طرف آمریکایی واکنش مثبتی نسبت به تقاضای روسیه نشان نداده بود، منطقی نیست که تصور کنیم اکنون وقفه در مذاکرات ربطی به سیاست‌های روسیه داشته باشد. به نظر من این موضوع بیشتر به اختلافات بین ایران و آمریکا مربوط است». 

وی افزود: «انتظارات ایران در این مذاکرات بیشتر از آن بود که بتوان یکباره آن را حل کرد، از طرفی ایران حاضر به مذاکرات بعدی و مرحله‌ای کردن کار نشد، آمریکایی‌ها نیز اصرار دارند که درباره موضوعات حقوق بشری، منطقه‌ای و موشکی گفت‌وگو کنند». 

بیگدلی همچنین گفت: «معلوم است که رفت و برگشت آخر آقای باقری برای مشورت نیز سودی نداشته و در ایران سطح انتظارات کاهش نیافته است، در نهایت نتیجه‌ای به دست آمد که قابل پیش‌بینی بود.

این تحلیلگر مسائل بین‌المللی برخی گمانه‌زنی‌ها درباه اینکه اصرار ایران به لغو تحریم برخی نهادها موجب اختلاف بیشتر شده را رد کرد و گفت: «شاید چند تا تحریم درباره سپاه پاسداران و بیت رهبری و موسسات زیر مجموعه آن هم مطرح باشد اما این اصل قضیه نیست. آمریکایی‌ها با حذف سپاه از لیست تروریستی موافقت کردند و هیات مذاکره‌کننده هم از آنجایی که با این اقدام می‌تواند در داخل کشور برای خود یک پوشش امنیتی ایجاد کند تا اگر عیب و نقصی در توافق باشد، با توجه به خروج سپاه از لیست تحریم‌ها مورد نقد قرار نگیرد، از این بابت خوشحال بود. حتی تحریم دفتر رهبری و موسسات زیرمجموعه آن هم معافیت گرفتند اما برخی تحریم‌ها که به خاطر فعالیت‌های منطقه‌ای و موشکی ایران هنوز باقی است. ایران در این حوزه‌ها تغییر موضع نمی‌دهد و دیدیم که رهبری هم در سخنرانی اخیر اشاره کردند ما نمی‌توانیم از تقویت بازوهای امنیتی و نظامی بگذریم. از آنجایی که تحریم‌های این بخش حل نشده است شاهد ادامه مشکلات با آمریکایی‌ها هستیم.»

وی تصریح کرد: «مساله این است که ایران می‌خواهد همه تحریم‌ها در کنار تحریم‌های برجامی لغو شود. به نظر نمی‌رسد که آمریکا با این کار موافقت کند. به خصوص با توجه به اینکه از طرف کنگره هم فشارهایی به دولت بایدن و مذاکرات برجامی وارد می‌شود. رییس سازمان سیا هم گفته بود که تا تهدیدات منطقه‌ای ایران برطرف شود، نمی‌توانیم به یک تفاهم کلی برسیم. دقت کنید که ما چهار نوع اختلاف و تحریم داریم که شامل تحریم‌های برجامی، حقوق بشری، موشکی و منطقه‌ای می‌شود. همه اینها باید با هم حل شوند. آمریکایی‌ها می‌خواهند بعد از لغو تحریم‌های ذیل برجام درباره بخش‌های دیگر هم مذاکره شود و ایران تاکنون موافقت نکرده و اصرار دارد که همه تحریم‌ها باید به صورت یکجا رفع شود.»

 

منبع: فردا

کلیدواژه: روسیه مذاکرات بیگدلی آمریکایی ها منطقه ای تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۶۵۹۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پاشنه آشیل روسیه برابر تحریم‌های غرب

اقتصاد قوی روسیه در برابر تحریم‌های غرب، به شکل قابل ملاحظه‌ای، تاب‌آور بوده است و با گذشت ۲ سال از جنگ در اوکراین، همچنان به تامین مالی هزینه‌های آن ادامه می‌دهد اما حداقل در یک جا، نقطه ضعف وجود دارد.

به گزارش ایسنا، تاسیسات «آرکتیک ال‌ان‌جی۲» شرکت نواتک در دریای منجمد کارا، بخش مهمی از برنامه‌های مسکو برای افزایش صادرات و پر کردن خزانه است. این تاسیسات ماه‌هاست که آماده ارسال گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) به بازارهای جدید است تا جایگزینی برای صادرات گاز به اروپا از طریق خط لوله باشد.

اما این تاسیسات جدید ۲۵ میلیارد دلاری، عملا غیرفعال مانده و نخستین بخش از سیستم تولید انرژی روسیه است که تحت تاثیر تحریم‌های آمریکا، دچار محدودیت شده است.

تحریم‌ها زودتر دست جنباندند

روسیه مدت‌ها به دنبال افزایش سهم خود از بازار جهانی ال‌ان‌جی بوده است اما جنگ و متعاقب آن، کاهش صادرات به اروپا از طریق خط لوله، اهمیت این برنامه را تقویت کرد. مسکو می‌خواهد تولید ال‌ان‌جی را تا سال ۲۰۳۰، سه برابر افزایش دهد و حداقل ۳۵ میلیارد دلار به درآمد سالانه، بیافزاید.

به لطف تاسیسات قدیمی‌تر، روسیه اکنون چهارمین صادرکننده بزرگ ال‌ان‌جی در سطح جهانی است اما محدودیت‌ها علیه پروژه «آرکتیک ال‌ان‌جی۲»، تمایلش برای پیشروی بیشتر را محدود کرده است. موضوع نگران کننده‌تر برای مسکو این است که این محدودیت‌ها، نقشه راهی را برای اقدامات آتی غرب فراهم می‌کند تا درآمد گازی روسیه را از طریق هدف قرار دادن فعالیت‌هایی نظیر یامال یا ساخالین ۲ در خاوردور که همچنان سوخت به مشتریان در اروپا و آسیا صادر می‌کنند، مهار کند.

مالت هامپرت، موسس موسسه آرکتیک که به مدت بیش از یک دهه گسترش روسیه در منطقه را زیر نظر دارد، گفت: تحریم‌های  آمریکا به طرز شگفت‌آوری خوب عمل می‌کنند. در این بخش، آنها جلوتر بوده و «آرکتیک ال‌ان‌جی۲» را حتی پیش از این که تولیدش را آغاز کند، مهار کرده اند و جلوی تحویل کشتی‌ها را گرفته اند.

از زمانی که دولت بایدن تحریم‌هایی را علیه تاسیسات «آرکتیک ال‌ان‌جی۲» در سال گذشته اعمال کرد، خریداران در چین و هند  که محدودیت‌های موجود را دور زده و نفت روسیه را خرید و معامله می‌کنند، از خرید ال‌ان‌جی حتی با تخفیف خودداری کرده‌اند. در همین حال، وکلا در سنگاپور و لندن از مشارکت در این پروژه خودداری کرده‌اند.

حتی کشتی‌سازان هم گرفتار این محدودیت‌ها شده‌اند و کشتی‌هایی به ارزش صدها میلیون دلار در حال حاضر در اسکله‌های خشک کره جنوبی، گیر افتاده‌اند. هیچ کس نمی‌تواند آنها را بخرد یا اجاره دهد. در همین حال، گاز در این تاسیسات مانده است.

برخلاف صادرات نفت روسیه که با وجود محدودیت قیمت و سایر محدودیت‌ها، با کمک یک ناوگان گسترده از نفتکش‌ها، ادامه یافته است، وضعیت صادرات ال‌ان‌جی متفاوت‌تر است که تا حد زیادی به دلیل فناوری پیچیده‌تر مورد نیاز برای بارگیری و حمل و نقل این سوخت است.

عبور آمریکا از متحدانش برای تحریم ال‌ان‌جی روسیه

اکنون اتحادیه اروپا که هنوز به ال‌ان‌جی روسیه متکی است و تمایلی به محدود کردن واردات ندارد، در حال آماده شدن برای اعمال برخی اقدامات است. اروپا صراحتا این سوخت را ممنوع نمی‌کند، اما بحث‌های مطرح شده در این بلوک نشان می‌دهد که با ورود جنگ اوکراین به سومین سال، اعمال محدودیت روی صادرات گاز روسیه دیگر خارج از بحث نیست.

طرحی برای ممنوعیت استفاده از بنادر اتحادیه اروپا برای صادرات مجدد کالاهای روسیه به مقصد کشورهای ثالث مطرح است. این موضوع از این نظر حائز اهمیت است که تاسیسات ال‌ان‌جی روسیه در منطقه قطب شمال، بسیار دورافتاده هستند، بنابراین، محموله‌های ال‌ان‌جی معمولا ابتدا به بلژیک یا فرانسه می‌روند و سپس از آنجا به آسیا یا دیگر بندرهای اروپایی مجددا صادر می‌شوند. محدود کردن این رویه ناوگان کشتیرانی روسیه را به نقطه شکست می‌رساند.

به گفته افراد مطلع از این استراتژی، شورای امنیت ملی کاخ سفید در سال ۲۰۲۳، یعنی حدود یک سال پس از جنگ، توجه خود را به فلج کردن برنامه‌های توسعه ال‌ان‌جی روسیه معطوف کرد.

مقامات شورا با وزارت خارجه و وزارت دفاع تیم شدند تا هدفی را انتخاب کنند و در نهایت به پروژه «آرکتیک ال‌ان‌جی۲» متمرکز شدند. سپس آن را به خزانه داری بردند.

همانطور که جفری پیات، دستیار وزیر  خارجه آمریکا در امور منابع انرژی، ماه گذشته در کنفرانسی گفت: اکنون، به عنوان بخشی از یک طرح گسترده‌تر برای متوقف کردن توسعه هر گونه پروژه انرژی جدید توسط روسیه که ممکن است درآمد قابل توجهی داشته باشد، آمریکا می‌خواهد مطمئن شود که سرمایه‌گذاری آرکتیک، قادر به حیات نیست.

مقامات کاخ سفید در هدف قرار دادن این تاسیسات که تحت مالکیت مشترک دولت ژاپن، شرکت‌های نفتی چینی و شرکت توتال انرژی فرانسه است، دلایل خوبی دارند. هر چند این اقدام، مطمئنا موجب ناراحتی متحدان مهم آمریکا می‌شود اما مسدود کردن «آرکتیک ال‌ان‌جی۲»، به مسکو ضربه می‌زند و در عین حال، پیامدهای محدودی در بازارهای جهانی گاز طبیعی دارد. مهم‌تر از آن برای بایدن که به زمان انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می‌شود، این است که پیامد چنین اقدامی برای مصرف کنندگان آمریکایی، مهار شده است.

کشتی‌های سفارشی به گِل نشستند

همچنین مزایای دیگری برای واشنگتن وجود دارد. تجارت ال‌ان‌جی، مستلزم کشتی‌های خاص گران قیمتی است که می‌توانند با داده‌های ماهواره‌ای رصد شوند و ایجاد یک ناوگان جایگزین را غیرممکن می‌کند. در حالی که اکنون حدود ۷۵۰۰ نفتکش در اندازه‌های مختلف وجود دارد، صنعت ال‌ان‌جی، حدود ۷۰۰ کشتی دارد.

همچنین این حقیقت وجود دارد که «آرکتیک ال‌ان‌جی۲» نیاز به نوع خاصی کشتی دارد که بتواند از یخ‌ها عبور کند. ۲۱ کشتی یخ شکن برای این تاسیسات سفارش داده شده که شامل کشتی‌های متعلق به شرکت هانوا اوشن و میتسویی کره جنوبی است.

این کشتی‌ها اکنون به دنبال مالک جدید هستند. البته روسیه می‌تواند ظرفیت خود را بیاورد و کشتی‌های ال‌ان‌جی در کشتی سازی زوزدا ساخته می‌شوند اما حتی ساخت این کشتی‌ها هم به دلیل تحریم‌ها به تاخیر افتاده است.

تان گوستافسون، استاد دانشگاه جورج تاون که توسعه سوخت فسیلی روسیه را به مدت دهه‌ها زیر نظر داشته است، می‌گوید: بزرگترین محدودیت برای توسعه «آرکتیک ال‌ان‌جی۲»، موجود بودن کشتی‌های تخصصی حمل سوخت است. این یک نقطه ضعف در استراتژی کلی روسیه است. چشم انداز بلندمدت، با این واقعیت مبهم شده است که هدف اولیه یعنی توسعه تجارت ال‌ان‌جی به شرق آسیا از طریق مسیر دریای شمال، در حال حاضر امکان پذیر نیست.

روسیه با داشتن حدود ۲۰ درصد از ذخایر قطعی، بزرگترین ذخایر  گاز طبیعی جهان را در اختیار دارد، اما همچنان باید آن را به درآمد تبدیل کند. خطوط لوله جدید با سرعت کافی برای تغییر مسیر فروش ساخته نمی‌شوند و تنها ال‌ان‌جی باقی می‌ماند که خود پوتین آن را به عنوان آینده سوخت معرفی کرده است.

کرملین می‌گوید می‌خواهد تا سال ۲۰۳۰، بیش از ۱۰۰ میلیون تن ال‌ان‌جی در سال صادر کند که در مقایسه با ۳۱ میلیون تن صادرات در سال گذشته با یا بدون تحریم، بالاتر است.

چالش توسعه فناوری‌ها و تجهیزات بومی

«آرکتیک ال‌ان‌جی۲»، اولین پروژه‌ای نیست که با محدودیت مواجه می‌شود و محدودیت‌های مربوط به انتقال فناوری و تجهیزات اکتشاف هیدروکربن در سال ۲۰۱۴ باعث ایجاد برخی جایگزین‌های بومی شده است.

با این حال، با انباشته شدن تحریم‌ها و کندی روند توسعه فناوری بومی، حتی دولت روسیه نیز به گستردگی این چالش اذعان دارد. آمار منتشره در یک سند وزارت اقتصاد روسیه که اوایل سال جاری منتشر شد و توسط بلومبرگ مشاهده شد، نشان می‌دهد تحت یک سناریوی محافظه‌کارانه، تولید در واقع ممکن است تا سال ۲۰۲۷ با رکود مواجه شود و «آرکتیک ال‌ان‌جی۲» ممکن است به سرعت افزایش تولید نداشته باشد.

هیچ یک از معامله‌گران و تحلیلگران در نظرسنجی بلومبرگ، انتظار نداشتند این تاسیسات که تنها ساخت یکی از سه واحد تولیدی را به پایان رسانده و آغاز کرده است، تا زمانی که تحریم‌ها همچنان پابرجا هستند، به ظرفیت کامل برسد.

شرکت نواتک که اداره این تاسیسات را برعهده دارد، به کار خود ادامه می‌دهد. لئونید میکلسون، موسس این شرکت که چهارمین فرد ثروتمند روسیه و متحد نزدیک پوتین است، سال گذشته موفق به تکمیل ساخت اولین مرحله از پروژه آرکتیک ال‌ان‌جی ۲ شد  که برخلاف انتظارات صنعت از متوقف شدن توسعه این پروژه به دلیل فقدان فناوری لازم بود. زنجیره‌های تامین جدیدی پس از خروج شرکت‌های غربی ساخته شدند و قطعات و تجهیزات از چین آورده شدند.

میخلسون در شانزدهم مجمع اقتصادی اوراسیا ورونا در نوامبر، اندکی پس از تحریم این پروژه، گفت: این واقعیت که ما هدف تحریم‌ها قرار گرفته‌ایم، نشانه آن است که آنها چگونه صلاحیت‌های ما را ارزیابی می‌کنند.

اما اکنون او باید با خروج احتمالی شرکای خارجی بیشتر به دلیل تشدید محدودیت‌ها مواجه شده و مشتری پیدا کند.

به گفته منابع آگاه، نواتک، افرادی را در چین استخدام کرده تا کسب و کار خود را تقویت کند و مقاماتی را در فوریه به هند فرستاد. اما هنوز هیچ قراردادی منعقد نشده است.

بر اساس گزارش بلومبرگ، منابع آگاه می‌گویند آزمون بعدی در تابستان خواهد آمد که نواتک قصد دارد نخستین محموله ال‌ان‌جی را از پروژه آرکتیک ال‌ان‌جی ۲ صادر کند.